MEI - 2024
Ik schrijf deze verhaaltjes om je te inspireren
en je te vragen om naar de kleinste ervaringen
in jouw leven te kijken. Die kunnen een bijzondere
betekenis hebben, als je er voor openstaat
01-05-2024 - KRUISPUNT
02-05-2024 - ZO VOELT HET
03-05-2024 - DE VIJFDE DIMENSIE
04-05-2024 - IN DE WACHTKAMER VAN DE VIERDE DIMENSIE
05-05-2024 - UITSPRAAK VAN DE MAAND
06-05-2024 - DE LEERLING EN DE MEESTER
07-05-2024 - DE STRAAL VAN LIEFDE
-
-
-
-
-
01-05-2024 - KRUISPUNT
"Dit niveau geeft de vierde dimensie aan "Hier in deze vierde dimensie kan je acclimatiseren
Je ontstijgt daarmee de derde dimensie In feite ben je al in de vijfde dimensie, maar je kan
als voorbereiding op de vijfde dimensie." die nog niet *zien*. Je bent het je nog niet bewust.
Je krijgt hier ook bescherming."
Deze boodschappen kreeg ik door (zie blogverhaaltjes18 en 19 april) en ook: "JE STAAT OP EEN KRUISPUNT."
Het is een heel apart gevoel om op een kruispunt stil te staan. In het dagelijks leven zou ik dat zeker niet doen, maar
hier op het spirituele vlak voelt het heel zeker en sterk aan. Ik voel een soort stabiliteit en onverstoorbaarheid, alsof
ik nog meer *observator* en minder *deelnemer* ben geworden.
Deze wachtkamer voelt heel prettig. Ook omdat ik door de *glazen plaat* nog ben verbonden met de derde dimensie.
Maar ik weet ook, dat een volgende stap eraan komt. Hoe die zal zijn, kan ik hier in de vierde dimensie al een beetje
aanvoelen.
Ik realiseer me ook, dat de glazen plaat en het kuispunt maar beelden zijn. Maar het geeft me wel een soort houvast
en als visueel ingesteld persoon, kan ik me daardoor ook in *a split second* vanuit de derde dimensie naar de vierde
dimensie verplaatsen.
En ja...... in de wachtkamer lijkt het spirituele leven soms ook een beetje stil te staan, maar dat is natuurlijk niet zo.
DEEG MOET OOK RIJZEN.
02-05-2024 - ZO VOELT HET
Op de foto zie je vier keer een afstandsbediening voor de televisie en daarmee ga ik het verschil uitleggen tussen
de derde en de vierde dimensie. Ik hoop wel, dat je de blogverhaaltjes van april hebt gelezen, anders wordt het
wel heel vergezocht. Nou.......misschien is het dat ook wel.
De drie afstandsbedieningen ter linkerzijde symboliseren de niet gemakkelijke weg, die je hebt af te leggen in de
derde dimensie. Het is een weg van mislukking, aanpassing en doorzettingsvermogen. Komt je dat bekend voor ?
De meest linker is de oudste, die het jarenlang tot tevredenheid heeft gedaan. Toen kwam er een andere provider
in zicht, die bij het nieuwe abonnement een bijbehorende afstandsbediening aanbood (de tweede en de derde van links).
Nou......... dat hebben we geweten!
Van deze soort hebben we er in een jaar of drie/vier een stuk of vijf/zes versleten. Uiteindelijk zaten we met 3
afstandsbedieningen te schakelen. De één was voor de programma*s, de andere voor het volume
en de oudste bleven we gebruiken voor teletekst, want dat kon met die * twee nieuwe* niet.
Misschien begrijp je nu, waarom ik het in het begin had over mislukking, aanpassing en doorzettingsvermogen
Toen kwam de grote ommekeer. Ik vond, dat het tijd werd om toch maar weer eens een nieuwe afstandsbediening
aan te vragen. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij zeggen, dat ze altijd gratis waren.
Tot mijn grote verbazing kreeg ik een nieuwe mediabox (die had ik niet besteld) maar ik zag in de verpakking een
afstandsbediening, die wel heel erg leek op het oudste exemplaar in dit verhaal. Dat gaf al enige hoop.
De bijbehorende brochures om het hele zaakje in te stellen, gaven mij daarentegen een gevoel van paniek met
bijbehorende zweethanden en het besluit was gauw genomen om dit niet zelf te doen.
Een monteur was er binnen enkele dagen, die niet alleen alles gratis installeerde, maar ook nog eens een nieuwe
contactdoos aan de muur bevestigde, die er geruime tijd al op half elf bij hing.
Nu zit ik dus met één afstandsbediening in mijn hand, waarmee ik de programma*s, het volume en de teletekst kan
bedienen en ik kan eigenlijk amper beschrijven, hoe dat voelt.
Geen losse eindjes meer. Alles bij elkaar. Soms lijkt het alsof ik iets mis, maar dan keer ik weer terug naar
de toestand van geluk, tevredenheid en compleetheid.
HET VOELT ALSOF IK ME IN DE VIERDE DIMENSIE BEVIND.
En natuurlijk weet ik, dat er tegenwoordig ook de mogelijkheid is om gewoon vanaf je luie bank te roepen:
"TV Monde" en "Harder" of "Zachter".
En dat je in de nabije toekomst de commando*s alleen nog maar hoeft te denken.
MAAR DAT HOORT NATUURLIJK BIJ DE VIJFDE DIMENSIE
03-05-2024 - DE VIJFDE DIMENSIE
Als jongetje had ik al het idee, dat je bij het bereiken van de vijfde dimensie voor anderen misschien wel
onzichtbaar bent. Sterker nog.....misschien wel gewoon verdwijnt.
Ik gebruikte wel andere woorden, want van het begrip dimensie had ik toen nog nooit gehoord.
Ik was zeer verrast, toen ik in het museum de Lakenhal in Leiden in een zaal kwam, waar 4 paneeltjes
hingen. Het waren de vroegst bekende schilderijen, die Rembrandt maakte, toen hij 18 jaar oud was.
De schilderijtjes gaan over de 5 zintuigen.
Het afgelopen jaar triggert alles zo*n beetje, wat met het getal 4 te maken heeft en het lijkt wel alsof deze serie van
Rembrandt iets speciaals met mij doet. Sowieso zie ik overal verbanden en deze keer was het natuurlijk extra leuk,
omdat het gaat over de 5 zintuigen, die we in de derde dimensie als gereedschap nodig hebben.
De vier schilderijtjes staan dan voor de vierde dimensie en het vijfde schilderijtje - dat gaat over de smaak - is er gewoon niet.
Het is niet zeker of het wel bestaat (ik denk het wel), maar het is gewoon spoorloos. Ter plekke dus onzichtbaar, waarmee
direct de link is gelegd met de vijfde dimensie.
Er is één schilderijtje dat eigendom is van het Lakenhal museum en de andere drie zijn in bruikleen (New York) en het is
dus een vrij unieke gebeurtenis om ze nu in Nederland naast elkaar te zien.
04-05-2024 - IN DE WACHTKAMER VAN DE VIERDE DIMENSIE
Vanmiddag lag ik op de bank en viel in slaap, hetgeen een zeldzaamheid is. Het gebeurt me bijna nooit.
Tijdens dit hazenslaapje (laat dat *je* maar weg) van ongeveer een uur produceerde ik één luide snurk
en besloot, dat het bij die ene snurk moest blijven. Wonderlijk hoe je zelfs tijdens het slapen, toch een soort
van bewustzijn hebt.
Gedurende deze slaapperiode werd ik me er ook heel bewust van, wie wij in essentie zijn. We zijn absoluut
geen lichaam, ook al identificeren we ons er heel vaak mee. Het lichaam is een gereedschap, een combinatie
van zender en ontvanger, een soort computer, maar niet de server.
Vaak ben ik de naam van iets vergeten. Als ik me concentreer blokkeer ik. Als ik het loslaat of mij verbindt,
schiet het mij te binnen en voel dan dat het van buiten mij komt (heel vaak als een geprojecteerd beeld).
Tijdens meditatie of het geven van een reading is dat *VAN-BUITEN-KOMEN* voor 100 % duidelijk en waarneembaar.
Tekening Rienk Kruiderink
Wachten in de vierde dimensie is heel relaxed. Je functioneert ogenschijnlijk in de derde dimensie, maar het
voelt en functioneert anders.
Stabiel, heel, geduldig, overzicht, helder..... zijn zo enkele van de kenmerken die mij nu te binnen schieten.
Ik heb totaal niet de behoefte om wat dan ook te forceren en ik kan alles meer op z*n beloop laten. Het
voelt vredig met een licht gevoel van verwachting en verbinding.
Dat de vijfde dimensie nog wel even op zich laat wachten, ervaarde ik vanmiddag, toen ik enigszins
geïrriteerd raakte door een bericht van de apotheek, die voor de zoveelste keer verkeerd gericht was.
De irritatie was ook zo weer over en daarna moest ik er zelfs even om lachen.
IK WAS DUS NOG NIET GESLAAGD !
(voor mijn 5D examen)
05-05-2024 - UITSPRAAK VAN DE MAAND
Degene met wie jij het meeste moeite hebt
is jouw grootste leraar
06-05-2024 - DE LEERLING EN DE MEESTER
Iedere maandag verblijdt mijn zwager Rienk Kruiderink ons met een verhaaltje en bijbehorende tekening.
Ik heb wel vaker een van zijn kunstwerken gebruikt als illustratie van een van mijn blogverhaaltjes.
Deze keer neem ik zijn verhaal integraal over, omdat mij bij het lezen van zijn tekst een bekende uitspraak
te binnen schoot.
ALS DE LEERLING ER KLAAR VOOR IS, VERSCHIJNT DE MEESTER
Het leuke vind ik, dat de *meester* in dit geval een plek was, die Rienk tot nu toe nooit eerder had ontdekt.
Leerling Rienk was er na al die jaren blijkbaar nu klaar voor. En zie daar.....de Meester (de plek) verschijnt.
07-05-2024 - DE STRAAL VAN LIEFDE
INLEIDING
Mijn kortetermijngeheugen werkt soms als een *vlakje* en dus weet ik niet meer precies, wat ik vanmiddag
dacht. Vaag herinner ik me, dat het ging over iets, dat ik niet meer op deze manier wilde. Het had iets te maken
met volledige acceptatie van anderen en dat anderen volledig mochten zijn, zoals ze zijn.
Het was een gevoel van *afstand-nemen* en het besef, dat ik mij ongelofelijk graag wilde verbinden met de
Goddelijke staat van zijn. Er overviel mij een soort extatisch gevoel van geluk, dat maar van korte duur was.
Het klinkt wellicht hoogdravend, maar zo was het.
Vanavond voelde ik een enorme drang om te gaan mediteren. Dus ging ik zonder enige verwachting in mijn
meditatiestoel zitten. Zonder verwachting....omdat ik iedere keer weer verrast ben, wat ik te zien, te horen, maar
vooral te weten krijg. Mijn graadmeter achteraf is........dit bedenk je niet. Het is hetzelfde als de liedjes, die ik
vroeger maakte en altijd besefte, dat niet IK het was, die ze maakte. Pas later *ontmoette* ik het begrip inspiratie.
DE MEDIATIE
Zoals ik vroeger startte bij de oude eik (later de kristallen eik) werd het al gauw duidelijk, dat de situatie, die ik
voor me zag: de glazen plaat met de beschermende piramide en de lichtstraal naar boven... het uitgangspunt zou
vormen voor toekomstige meditaties. Ik besefte, dat het slechts beelden waren, maar dat ik die nodig had om tot
begrip en inzicht te komen.
Na dit inzicht begon eigenlijk pas de echte meditatie en ik schoot via de lichtstraal de ruimte in. Ik ging met een
snelheid die groter was dan het licht en kreeg de volgende kernachtige boodschap.
"ALLEEN MET DEZE SNELHEID KAN JE ONTSNAPPEN AAN DE PROJECTIE VAN RUIMTE EN TIJD."
"ALLEEN MET DEZE SNELHEID KAN JE KOMEN TOT VERBINDING MET DE GODDELIJKE SCHEPPER."
"DIT IS DE SNELHEID VAN LIEFDE, DIE 100 % PUUR MOET ZIJN OM ZIJN DOEL TE KUNNEN BEREIKEN."
Ik weet nog, dat ik me na deze boodschappen enigszins ongerust maakte, hoe ik *terug* zou kunnen komen.
En met terug bedoelde ik natuurlijk mijn dagelijkse aardse bestaan. Er kwam een soort uitleg, dat ik
tegelijkertijd *hier* en *daar* was. Een soort situatie die ik eerder had meegemaakt en mij direct gerust stelde.
Bij het typen van dit verhaaltje herinner ik mij, dat ik de laatste tijd een soms verontrustend besef heb van
ruimte en tijd. De oneindigheid van alle galaxys tezamen en de oneindigheid van de tijd.
De verontrusting gaat altijd weer voorbij, als ik me realiseer, dat het alleen is op te lossen, als je gelooft
in een nog grotere Bron. Dan laat ik het los en komt de acceptatie.
