Ik schrijf deze verhaaltjes om je te inspireren                                             SEPTEMBER (2)                                               

      

      en je te vragen naar de kleinste ervaringen

      in jouw leven te kijken.

      Die kunnen een bijzondere betekenis hebben,            

      als je er voor openstaat.

      10-09-2024 - GEVEN EN ONTVANGEN

      11-09-2024 - DE PIRAMIDE

      12-09-2024 - KOPPELTJE

      13-09-2024 - ONEINDIGHEID

      15-09-2024 - IMPROVISATIE

      19-09-2024 - (ON)VREDE

      20-09-2024 - HERFSTBOODSCHAP

      21-09-2024 - HO*OPONOPONO

      22-09-2024 - JACOBSLADDER

      23-09-2024 - CHANGE IS A CHANCE

      24-09-2024 - CHAOS EN KOSMOS

      25-09-2024 - TO BE ONE

                                                                10-09-2024 - GEVEN EN ONTVANGEN

      Ik kan makkelijker geven dan ontvangen, hoewel ik daar in de loop der tijden wel stappen in heb gemaakt.

      Aan het eind van de eerste week van onze vakantie werden wij geplaagd door een signaal van de computer

      in de auto, dat de band linksachter te weinig spanning had. Tot twee keer toe lucht aangevuld, maar de

      melding kwam dan later toch weer terug.

      Na een week vertrouwde ik de zaak toch niet en in een garage heb ik in mijn beste Frans gevraagd of 

      ze de band willen controleren.

                              

     

      De clou van het verhaal is, dat in de band een spijker (in het Frans *clou*) zat. Na een half uur was de klus

      geklaard en ik wilde betalen.

      "Nee", zei de dienstdoende baas, (het was blijkbaar service of garantie) "maar als je hem iets wil geven"

      en hij wees naar een piepjonge monteur, die het werk had verricht. Ik gaf hem een briefje van twintig

      en ik heb zelden iemand gezien, die zo blij met iets was.

      IK werd er helemaal blij van en op dat moment besloot ik om in mijn leven nog meer en nog vaker te geven.

      Nog steeds kan ik me het gezicht van die jongen voor de geest halen en word ik steeds weer blij van zijn reactie.

                                      GEVEN  is dus blijkbaar het mooiste cadeau, dat je kan ONTVANGEN.

                                                                     11-09-2024 - DE PIRAMIDE

      Vorige week ging ik even langs bij het medium van Barneveld. Na een kort gesprekje vertelde zij, dat ze

      op de eerste verdieping een piramide had staan en ze het leuk zou vinden, als ik daar even kennis mee

      wilde maken.

                 

              

     

      De foto vertelt, hoe de piramide er uitziet en net als bij mijn meditaties, was ik direct *vertrokken*.

      Het leek in de verte een beetje op een uittreding, want ik was niet alleen IN de piramide, maar tegelijkertijd ook ER BUITEN.

      Er ontstond een soort *plaat* boven mijn hoofd. Wat later deed ik mijn handen omhoog - net zoals ik wel eens doe liggend

      in bed, als ik onvoorwaardelijke liefde van Reiki vraag - en direct was er een soort spiegelbeeld, dat met de handen

      mijn handen aanraakte.

      Wat later werd er een soort FORMULE zichtbaar in mooie gekrulde schuinstaande letters en ik kreeg het gevoel

      van OUDE KENNIS.

      Onder mij ontstond een piramide met de punt naar beneden de aarde in. Boven de piramide ontstond een omgekeerde

      piramide en de punten sloten op elkaar aan. Langzamerhand ontstond er een ketting van piramides en daardoor heen

      speelde een SLINGER VAN DNA.

      Een bijzonder gevoel van liefde vervulde mij en ik kreeg het gevoel, dat dit het verhaal was, dat ik mocht ervaren.

      Het was heel fijn, toen ik beneden kwam - mijn hele beleving kon vertellen - en het medium van Barneveld mijn verhaal

      begeleidde met hele heldere toontjes van een klankschaal. Dat op zich had in mijn ervaring een helende werking.

      Iets dat ik de volgende dag ook daadwerkelijk ervaarde, omdat mijn ogen sinds lange tijd heel goed aanvoelden.

      Een bijzondere en onverwachte ervaring.

                                                                          12-09-2024 - KOPPELTJE

                                                                Citaat (zie bovenstaand blogverhaaltje):

                             "Onder mij ontstond een piramide met de punt naar beneden de aarde in."

      Pas toen ik het teruglas, realiseerde ik me, dat ik al jaren een dergelijk *koppel* in een houdertje op mijn bureau heb staan.

     

     

      De foto is trouwens prachtig studiemateriaal om uit te leggen, wat het begrip pareidolie betekent......

      Kijk maar eens goed en zie het koppeltje, dat elkaar omhelst en de monnik, die in bruine pij op ons toeloopt.

      Dit alles getuigt natuurlijk wel weer van een sterk staaltje synchroniciteit. De omhelzing versterkt hier het element

      van *koppeling* (van de piramides).

                                     De naar ons toelopende monnik in zijn bruine pij staat hier symbool voor de DNA streng.

                                                     Geloof - in welke vorm dan ook - is sterker dan de materie. 

      HIJ IS en de liefde die hij in zijn geloof laat zien, is de verbindende schakel tussen hemel (de piramide met de punt omhoog)

      en aarde (de piramide met de punt naar beneden).

                                                              Don*t look at it in a logic way - try to feel it.

                                                                         13-09-2024 - ONEINDIGHEID

                                                                            I - N - L - E - I - D - I - N - G

      Van de week had ik al een paar keer de gedachte over oneindigheid en reïncarnatie. Ik denk, dat iedereen zo wel

      eens de gedachte heeft over zijn eindigheid en sterfelijkheid en dat het soms met angstgevoelens gepaard gaat.

      Zeker als kind had ik daar wel eens lichte paniek over, maar langzamerhand ben ik dat een plek gaan geven.

      Wij zijn van ons zelf bewust en daarmee begint het probleem. We vragen ons af, waar we vandaan komen, wie

      we zijn en waar we naar toe gaan.

      Mijn geruststellende gedachte komt hierop neer, dat we niet niet bang hoeven te zijn voor die onbekende

      oneindigheid, die ons te wachten staat, omdat we op dat gebied al heel veel ervaring hebben.

 

      Ook als we niet geloven in het begrip reïncarnatie en het met dit ene leven gedaan is, kan je beseffen, dat we

      vóór onze geboorte al oneindig lang in die oneindigheid hebben vertoefd. En of we daar weet van hebben, is

      het grote geheim, dat aangeduid wordt met de sluier van herinnering. 

      Komend uit die oneindigheid - het grootste deel van ons wezen blijft in die oneindige dimensie (ons Hoger Zelf) -

      steken we onze *Grote Teen* in het water van de driedimensionale werkelijkheid en beleven daar van alles.

      Als het klaar is, trekken we onze teen terug en zijn we weer volledig in dezelfde oneindigheid, waar we vandaan

      kwamen.

                                                                          E - R - V - A - R - I - N - G

      Ik had vanochtend de heg gesnoeid en zat net achter de computer en vulde het wachtwoord in. Je kan rustig

      zeggen, dat dit een volledig in de werkelijkheid zijn actie was. Mijn computer - niet bepaald de nieuwste - doet

      er altijd even over om op te starten, dus ik besloot mijn stoel een kwartslag te draaien en - zoals ik sinds een

      week doe - de piramide om mij heen te visualiseren.

       

     

      Na een paar seconden - het gaat bij mij altijd razendsnel - schoot ik door de punt van de piramide omhoog en

      kwam in de oneindigheid terecht. Het ging met grote snelheid maar door en door en die oneindigheid werd

      daarmee heel concreet. Ik besefte, dat zoals ik het ervaarde, oneindig door kon gaan.

      Ik had hetzelfde gevoel dat door mensen met een BDE-ervaring wordt beschreven, ware het dat ik er geen

      beelden bij kreeg. Het bleef bij dat gevoel van immense grootsheid.

      Er was ook een niet uitgesproken gevoel, dat die beelden ooit wel eens gezien zouden worden.

      Daarmee was de ervaring tot een einde gekomen, want als in een trechter kolkte ik door de punt van de piramide

      weer terug naar de driedimensionale werkelijkheid en stak mijn grote teen in het water.

                                                                      15-09-2024 - IMPROVISATIE

      Ik had geen idee tijdens mijn dagelijkse wandelingetje door Nieuwkoop, maar het was monumentendag.

      In een mooi oud monument *De Kosterij* staat een piano en ik kijk er altijd even naar binnen of er iemand is,

      want ik heb er al eens eerder lekker op de piano mogen pingelen.

      En ja....op monumentendag is alles open en mocht ik weer lekker m*n gang gaan op de piano. Na afloop

      kreeg ik een bescheiden applausje van de aanwezige mensen en werd ik door de eigenaresse meegenomen

      naar de aanliggende Remonstrantse kerk, waar ik ook al 44 jaar voorbij loop en ik altijd de tuin bewonder.

     

                       Daar stond een vleugel op mij te wachten en of ik maar even de akoestiek wilde testen. 

      Al improviserend ging ik weer lekker mijn gang en na afloop kreeg ik het verzoek of ik volgend jaar terug zou

      willen komen. "O ja", zei ik.....maar dat was niet genoeg. Er moest een vaste afspraak gemaakt worden.

     

      Dus als je volgend jaar mijn improviseren op de piano wil beluisteren, ben je van harte welkom in Nieuwkoop

      tijdens de monumentendag. Het vervelende is, dat ik dan al allerlei dingen bedenk, die ik samen met de

      aanwezigen zou kunnen doen, maar dat is niet de bedoeling.

      Maar improviseren is nou eenmaal improviseren. Niet nadenken - laten gaan - vertrouwen - in the flow !

                                                                            19-09-2024 - (ON)VREDE

      Het woord onvrede illustreert als een behoorlijk understatement mijn gevoel over de wereld, die ik in

      deze driedimensionale wereld ervaar als projectie en droom. 

      Veel mensen zullen een gevoel van machteloosheid ervaren, omdat je er ogenschijnlijk niets aan kan doen.

      Veel conflicten in de wereld hebben steeds meer invloed op situaties in je eigen land, omdat de wereld steeds

      kleiner wordt en we met steeds meer culturen samenleven. Soms wordt dat als een bedreiging gezien, maar

      aan de andere kant is het een ontwikkeling naar één wereld met wereldburgers.

     

      Alles begint altijd *klein* en in principe bij jezelf en daar is dan ook de plek, waar we wel iets kunnen doen en

      het gevoel van machteloosheid kunnen wegnemen. Alles begint ook bij je eigen denken over situaties en

      ervaringen. Dat is de plek, waar we orde op zaken kunnen stellen.

      Op die plek - in jezelf - kunnen we zorgen voor harmonie en rust. Op die plek begint de relatie met onze wereld,

      die wij buiten ons ervaren.

      We kunnen ons op deze kleine kwetsbare aardbol niet meer permitteren om volgens het principe *oog om oog -

      tand om tand* - te leven. Dat principe functioneert gewoon niet. 

      We zullen met elkaar een andere weg in moeten slaan. Een weg zonder oordeel en een weg met acceptatie zoals

      de ander is. We gaan langzamerhand ontdekken, dat we heel erg verbonden zijn met elkaar en we met een

      agressieve handeling vooral ons zelf schaden.

      Blijf niet zitten en hangen in passiviteit, maar doe een eerste positieve stap........wat die dan ook is!

                                        

                                                                                     

 

  

                                                                  20-09-2024 - HERFSTBOODSCHAP

                                                          Je kan een ander niet veranderen....forget it.

                                                        Je kan een ander wel inspireren..........

                                                  En dat kan alleen maar door het goede voorbeeld

                                                                  te ZIJN = te laten zien aan de ander.

                                                                                           That*s it 

                                                                                      Don*t forget it!

                                                                         21-09-2024 - HO*OPONOPONO

      Je past Ho*oponopono toe door de 4 zinnetjes (I am sorry, please forgive me, I thank you and  love you)

      voor jezelf te reciteren. Ho*oponopono is een Hawaïaanse genezingsmethode, waar ik in het verleden al

      veel over heb geschreven.

      Vandaag appte mij een vriendin met een behoorlijk negatief verhaal over haar gezondheid, waarbij zij

      vermeldde, dat de reumatoloog bij haar fibromyalgie diagnosticeerde.

      Bij fibromyalgie heb je pijn in je hele lichaam en in de geneeskunde is het nog steeds moeilijk verklaarbaar.

      Hoewel ik daar zo mijn gedachten over heb, appte ik haar terug, dat ik Ho*oponopono ging doen en natuurlijk

      wilde zij weten, wat dat dan was.

                                                                                       Ik appte haar:

     "Geniet nog maar even lekker van je vakantie. Bij Ho*oponopono is het uitgangspunt, dat je verantwoordelijk bent

      voor alles, wat je in je leven ervaart. Jouw verhaal over de pijn in je rug komt nu in mijn ervaring en ik heb daar

      dus een bepaald gevoel over. Dat gevoel behandel ik dus bij mezelf (hoe dat gaat vind ik even moeilijk uit te leggen).

      Als dat gevoel bij mij in harmonie komt, komt dat ook bij jou in harmonie. Ik behandel jou dus niet, maar mezelf.

      Het is heel goed mogelijk, dat jij er de komende tijd wel iets van gaat merken."

      Voor mij is het gevoel van spanning en onmacht en even voor alle duidelijkheid: Ho*oponopono 

      is niet resultaat gericht. Je laat het over aan de Kosmos, wat de uitkomst mag zijn.

                                                                            22-09-2024 - JACOBSLADDER

      Er gingen heel wat jaren overheen, voordat ik eindelijk doorhad, wat ik had gezien. Het was in een grijsblauwachtige

      kleur, dat ik in een meditatie heel duidelijk een ladder zag. Op de ladder gingen figuren naar boven en naar beneden.

      Hoe ik er achter kwam weet ik niet meer, maar het werd me duidelijk, dat ik de Jacobsladder had gezien, waarop de

      Engelen opstijgen naar de Goddelijke dimensie en afdalen op weg naar de aarde om daar hun opdracht te vervullen.

                    

      

      In het heden begreep ik dan eindelijk, wat de spirituele wereld mij eigenlijk wilde laten zien, want het ging hier om

      mijn eigen spirituele ontwikkeling. 

      In deze driedimensionale wereld is het grote probleem, dat we elkaar zien als afgescheiden. Het is de belangrijkste

      oorzaak van alle negatieve problemen.

                                                                     Zoals ik op 19 september schreef:

                                 "We gaan langzamerhand ontdekken, dat we  heel erg verbonden zijn met elkaar

                                                  en we met een agressieve handeling vooral onszelf schaden."

      Hoe hoger we op de Jacobsladder komen (richting de Goddelijke dimensie) hoe meer overzicht we hebben en

      hoe meer we dan gaan zien, dat we inderdaad die eenheid zijn en die verbondenheid hebben. Ergens onderweg

      komen we dan ons Hoger Zelf tegen, die op dit moment al alles vanuit een hoger en overzichtelijk standpunt bekijkt.

      

      Samenvattend: we zijn onderweg en misschien begrijp je nu, waarom het soms zo zwaar aanvoelt. Het is gewoon

      een klauterpartij naar boven, maar wel op een gegeven moment met een uitzicht..................................

                                                                      23-09-2024 - CHANGE IS A CHANCE

      Ik ken geen woord, dat zo vaak misbruikt wordt als CHANGE (verandering) vooral in tijden waarin er

      verkiezingsbeloften worden gedaan. 

      Iets veranderen is best lastig en dan heb ik het niet over de muur, die je van kleur wil veranderen.

      Je koopt gewoon een blik rode verf *et voila*.......je muur is rood.

      Maar ook dat is begonnen met een gedachte.

      En daarmee zijn we al een stukje meer in de buurt gekomen van CHANCE (kans).

      Als alles begint met een gedachte (hier maken we het park, die weg gaan we verbreden, enz.) dan is

      het duidelijk, dat je dus alleen maar iets kan veranderen, als je gedachte verandert.

      In het intermenselijk contact willen we altijd heel graag, dat de ander verandert (hoe dan ook - al is het maar

      een beetje en alleen op dat moment of in die situatie). Heb je hem/haar al overtuigd ? Gek hè......dat lukt dus niet.

      Je was even vergeten, dat.......precies.....je kan alleen je eigen gedachten veranderen en dan verandert de ander

      of de situatie of de ervaring ook !

      Natuurlijk geloof je het niet, omdat je het na een paar keer al opgeeft. Tja....en dan *werkt* het niet.

      Alleen maar volhouden werkt ook niet, omdat je niet echt je gedachte hebt veranderd.

      Dertig jaar geleden zei Seth het (bij monde van Jane Roberts) in zijn boeken ook al: "Change your point of view

      en je wereld zal veranderen." O nee....hij zei het anders: "Wil je, dat je wereld verandert? Change your point of view."

      Ik heb in de loop der jaren ook gemerkt, dat dat heel erg moeilijk is. Je gedachte veranderen ? Tjee wat blijven

      die oude gedachten als een soort verwende kinderen er dwars doorheen schreeuwen. Totdat......

      Totdat ik in een situatie kwam, waarin ik iets in mijn wereld en dus mijn gedachte wilde veranderen.

      In plaats van de onvruchtbare pogingen van de afgelopen 30 jaar nam ik me iets heel simpels voor.

      Ik besloot er een spel van te maken en ik besloot - steeds als de situatie zich voordeed -  de verandering van de

      oude reactie steeds te gaan zien als een uitdaging.

      Niet op een soort abstracte manier mijn gedachte veranderen, maar iedere keer weer te realiseren:

                        DIT IS MIJN SPEL en de enige spelregel is: neem het niet te serieus, het is maar een spel en

                                                  probeer je HOUDING te veranderen. Dit was mijn KANS!

                                  En net als bij een echt spel, was de uitdaging om het zo goed mogelijk te doen.

                                                                           EN DAT WERKTE !

                                               Ik had mijn gedachte over mijn houding veranderd.

                            Ik had nu echt mijn houding veranderd en daarmee veranderde ook de ander.

I                                                            Ik zou zeggen: Try it and you know it !

                                                           

                                                              24-09-2024 - CHAOS EN KOSMOS

      Zoals je in een vorig blogverhaaltje hebt gelezen: alles begint met een gedachte. In dat hoofd van ons gebeurt

      veel. Het is er Chaos (wanorde) of Kosmos (orde). Je gedachten disciplineren is nog een hele klus, maar er

      is gelukkig één hulpmiddel, dat jou erbij kan helpen: MEDITEREN.

                                    

                                                                

       

                                                                      Tekening: Rienk Kruiderink

      Als ik zo naar deze wereld kijk, krijg ik een heel dubbel gevoel. We voelen allemaal, dat er grote veranderingen aankomen

      en dat het niet zo heel lang gaat duren, voordat er een climax komt. Het dubbele is voor mij, dat de mensheid in het

      algemeen bepaalde lessen maar niet wil leren, als we naar al dat geweld kijken.

      Aan de andere kant voel ik, dat op spiritueel vlak, de mensheid enorm veel aan het leren en aan het groeien is.

      Het zou heel goed kunnen, dat de tijdlijnen zich splitsen in die zin, dat we zo ver uit elkaar groeien, dat we straks

      letterlijk en figuurlijk in 2 werelden leven. Maar dan ook zo ver, dat we elkaar niet alleen niet meer zien, maar elkaar

      ook niet meer ervaren. Onze frequenties liggen dan te ver uit elkaar. We zijn dan niet meer op elkaar afgestemd.

      Het is of het ene of het andere programma.

      Vandaag zag ik iemand aankomen, die mij jaren geleden niet bepaald vriendelijk had aangesproken. Het is niet

      zo gek, dat ik vanaf dat moment (zij is een overbuurvrouw) haar een beetje ontweek. Vanochtend naderden wij

      alle 2 een klein bruggetje (!!) waar we allebei overheen moesten. Ik zag haar aankomen en besloot haar vriendelijk

      te begroeten. Zij reageerde en daardoor ontstond er een gesprek.

      Ik ontdekte, dat het toch een bijzonder aardig mens is. Ik denk, dat het ons allebei een goed gevoel gaf en ik realiseerde

      me, dat ik het de vorige keer erover had om je KANS te pakken en de gedachten over je HOUDING te veranderen.

      We voelen ons vaak machteloos, als we naar de wereld kijken, maar wellicht, dat bepaalde wereldleiders wakker worden

      en ontwaken. Wat wij kunnen bijdragen is soms klein, maar ik denk wel, dat het daar begint en het positieve steentje in

      onze vijver rimpelingen maakt, die weer anderen kan inspireren om ook hun positieve bijdrage te leveren. 

      Wat ik zo direct ga doen? Ik ga weer lekker even mediteren, maar ik hoop wel, dat de KOSMOS mij morgen een

      KANS geeft om te laten zien, dat ik mijn HOUDING aan het veranderen ben.

                                                                              25-09-2024 - TO BE ONE

      Ik snap heus wel, dat het moeilijk te begrijpen is, dat we één zijn en daardoor heel erg verbonden zijn

      met elkaar. Als ik om me heen kijk in deze wereld, is dat idee ook moeilijk te begrijpen.

      Het is natuurlijk wel, waar je focus ligt. Kijk je naar de verschillen of naar de overeenkomsten?

      Is wat dat betreft jouw glas half vol of half leeg ?

      En ik kan honderd keer vertellen, dat we uit dezelfde bron komen en eigenlijk broeders en zusters zijn, maar onze

      werkelijkheid vertelt ons vaak anders. Je kan hier wel de vraag stellen: "Is dat zo.....of geloven we dat zo?"

                                                                           "Welke overtuigingen heb je?"

      Het is maar hoe je er naar kijkt. Hoe je naar de ander kijkt. Stel je voor, dat je een vreemde ontmoet en je zou te

      horen krijgen, dat je dezelfde vader en moeder hebt als die ander. In ieder geval even een schok.

                                                                                     MAAR DAN ?

                                         

                                       

                                         Misschien herinner je je nog het verhaal over mijn ervaring in Carnac.

                                         Ik hield een megaliet vast en er werd gezegd : "Jij bent mijn broeder."

                                               

                                                                Ik werd er in ieder geval heel blij van !