Ik schrijf deze verhaaltjes om je te inspireren                                             SEPTEMBER (2)                                               

      

      en je te vragen naar de kleinste ervaringen


      in jouw leven te kijken.


      Die kunnen een bijzondere betekenis hebben,            


      als je er voor openstaat.



      10-09-2024 - GEVEN EN ONTVANGEN

      11-09-2024 - DE PIRAMIDE

      12-09-2024 - KOPPELTJE

      13-09-2024 - ONEINDIGHEID

      15-09-2024 - IMPROVISATIE

      -

      -

      -

      -

      -



                                                                10-09-2024 - GEVEN EN ONTVANGEN


      Ik kan makkelijker geven dan ontvangen, hoewel ik daar in de loop der tijden wel stappen in heb gemaakt.

      Aan het eind van de eerste week van onze vakantie werden wij geplaagd door een signaal van de computer

      in de auto, dat de band linksachter te weinig spanning had. Tot twee keer toe lucht aangevuld, maar de

      melding kwam dan later toch weer terug.


      Na een week vertrouwde ik de zaak toch niet en in een garage heb ik in mijn beste Frans gevraagd of 

      ze de band willen controleren.




                              





     


      De clou van het verhaal is, dat in de band een spijker (in het Frans *clou*) zat. Na een half uur was de klus

      geklaard en ik wilde betalen.


      "Nee", zei de dienstdoende baas, (het was blijkbaar service of garantie) "maar als je hem iets wil geven"

      en hij wees naar een piepjonge monteur, die het werk had verricht. Ik gaf hem een briefje van twintig

      en ik heb zelden iemand gezien, die zo blij met iets was.


      IK werd er helemaal blij van en op dat moment besloot ik om in mijn leven nog meer en nog vaker te geven.


      Nog steeds kan ik me het gezicht van die jongen voor de geest halen en word ik steeds weer blij van zijn reactie.


                                      GEVEN  is dus blijkbaar het mooiste cadeau, dat je kan ONTVANGEN.



                                                                     11-09-2024 - DE PIRAMIDE


      Vorige week ging ik even langs bij het medium van Barneveld. Na een kort gesprekje vertelde zij, dat ze

      op de eerste verdieping een piramide had staan en ze het leuk zou vinden, als ik daar even kennis mee

      wilde maken.





                 



              




     

      De foto vertelt, hoe de piramide er uitziet en net als bij mijn meditaties, was ik direct *vertrokken*.


      Het leek in de verte een beetje op een uittreding, want ik was niet alleen IN de piramide, maar tegelijkertijd ook ER BUITEN.


      Er ontstond een soort *plaat* boven mijn hoofd. Wat later deed ik mijn handen omhoog - net zoals ik wel eens doe liggend

      in bed, als ik onvoorwaardelijke liefde van Reiki vraag - en direct was er een soort spiegelbeeld, dat met de handen

      mijn handen aanraakte.


      Wat later werd er een soort FORMULE zichtbaar in mooie gekrulde schuinstaande letters en ik kreeg het gevoel

      van OUDE KENNIS.


      Onder mij ontstond een piramide met de punt naar beneden de aarde in. Boven de piramide ontstond een omgekeerde

      piramide en de punten sloten op elkaar aan. Langzamerhand ontstond er een ketting van piramides en daardoor heen

      speelde een SLINGER VAN DNA.


      Een bijzonder gevoel van liefde vervulde mij en ik kreeg het gevoel, dat dit het verhaal was, dat ik mocht ervaren.


      Het was heel fijn, toen ik beneden kwam - mijn hele beleving kon vertellen - en het medium van Barneveld mijn verhaal

      begeleidde met hele heldere toontjes van een klankschaal. Dat op zich had in mijn ervaring een helende werking.

      Iets dat ik de volgende dag ook daadwerkelijk ervaarde, omdat mijn ogen sinds lange tijd heel goed aanvoelden.


      Een bijzondere en onverwachte ervaring.



                                                                          12-09-2024 - KOPPELTJE


                                                                Citaat (zie bovenstaand blogverhaaltje):


                             "Onder mij ontstond een piramide met de punt naar beneden de aarde in."


      Pas toen ik het teruglas, realiseerde ik me, dat ik al jaren een dergelijk *koppel* in een houdertje op mijn bureau heb staan.
















     





     

      De foto is trouwens prachtig studiemateriaal om uit te leggen, wat het begrip pareidolie betekent......

      Kijk maar eens goed en zie het koppeltje, dat elkaar omhelst en de monnik, die in bruine pij op ons toeloopt.


      Dit alles getuigt natuurlijk wel weer van een sterk staaltje synchroniciteit. De omhelzing versterkt hier het element

      van *koppeling* (van de piramides).


                                     De naar ons toelopende monnik in zijn bruine pij staat hier symbool voor de DNA streng.

                                                     Geloof - in welke vorm dan ook - is sterker dan de materie. 


      HIJ IS en de liefde die hij in zijn geloof laat zien, is de verbindende schakel tussen hemel (de piramide met de punt omhoog)

      en aarde (de piramide met de punt naar beneden).


                                                              Don*t look at it in a logic way - try to feel it.



                                                                         13-09-2024 - ONEINDIGHEID


                                                                            I - N - L - E - I - D - I - N - G


      Van de week had ik al een paar keer de gedachte over oneindigheid en reïncarnatie. Ik denk, dat iedereen zo wel

      eens de gedachte heeft over zijn eindigheid en sterfelijkheid en dat het soms met angstgevoelens gepaard gaat.


      Zeker als kind had ik daar wel eens lichte paniek over, maar langzamerhand ben ik dat een plek gaan geven.

      Wij zijn van ons zelf bewust en daarmee begint het probleem. We vragen ons af, waar we vandaan komen, wie

      we zijn en waar we naar toe gaan.


      Mijn geruststellende gedachte komt hierop neer, dat we niet niet bang hoeven te zijn voor die onbekende

      oneindigheid, die ons te wachten staat, omdat we op dat gebied al heel veel ervaring hebben.

 

      Ook als we niet geloven in het begrip reïncarnatie en het met dit ene leven gedaan is, kan je beseffen, dat we

      vóór onze geboorte al oneindig lang in die oneindigheid hebben vertoefd. En of we daar weet van hebben, is

      het grote geheim, dat aangeduid wordt met de sluier van herinnering. 


      Komend uit die oneindigheid - het grootste deel van ons wezen blijft in die oneindige dimensie (ons Hoger Zelf) -

      steken we onze *Grote Teen* in het water van de driedimensionale werkelijkheid en beleven daar van alles.

      Als het klaar is, trekken we onze teen terug en zijn we weer volledig in dezelfde oneindigheid, waar we vandaan

      kwamen.


                                                                          E - R - V - A - R - I - N - G


      Ik had vanochtend de heg gesnoeid en zat net achter de computer en vulde het wachtwoord in. Je kan rustig

      zeggen, dat dit een volledig in de werkelijkheid zijn actie was. Mijn computer - niet bepaald de nieuwste - doet

      er altijd even over om op te starten, dus ik besloot mijn stoel een kwartslag te draaien en - zoals ik sinds een

      week doe - de piramide om mij heen te visualiseren.





       


     





      Na een paar seconden - het gaat bij mij altijd razendsnel - schoot ik door de punt van de piramide omhoog en

      kwam in de oneindigheid terecht. Het ging met grote snelheid maar door en door en die oneindigheid werd

      daarmee heel concreet. Ik besefte, dat zoals ik het ervaarde, oneindig door kon gaan.


      Ik had hetzelfde gevoel dat door mensen met een BDE-ervaring wordt beschreven, ware het dat ik er geen

      beelden bij kreeg. Het bleef bij dat gevoel van immense grootsheid.

      Er was ook een niet uitgesproken gevoel, dat die beelden ooit wel eens gezien zouden worden.


      Daarmee was de ervaring tot een einde gekomen, want als in een trechter kolkte ik door de punt van de piramide

      weer terug naar de driedimensionale werkelijkheid en stak mijn grote teen in het water.



                                                                      15-09-2024 - IMPROVISATIE


      Ik had geen idee tijdens mijn dagelijkse wandelingetje door Nieuwkoop, maar het was monumentendag.

      In een mooi oud monument *De Kosterij* staat een piano en ik kijk er altijd even naar binnen of er iemand is,

      want ik heb er al eens eerder lekker op de piano mogen pingelen.


      En ja....op monumentendag is alles open en mocht ik weer lekker m*n gang gaan op de piano. Na afloop

      kreeg ik een bescheiden applausje van de aanwezige mensen en werd ik door de eigenaresse meegenomen

      naar de aanliggende Remonstrantse kerk, waar ik ook al 44 jaar voorbij loop en ik altijd de tuin bewonder.










     


                       Daar stond een vleugel op mij te wachten en of ik maar even de akoestiek wilde testen. 


      Al improviserend ging ik weer lekker mijn gang en na afloop kreeg ik het verzoek of ik volgend jaar terug zou

      willen komen. "O ja", zei ik.....maar dat was niet genoeg. Er moest een vaste afspraak gemaakt worden.

     

      Dus als je volgend jaar mijn improviseren op de piano wil beluisteren, ben je van harte welkom in Nieuwkoop

      tijdens de monumentendag. Het vervelende is, dat ik dan al allerlei dingen bedenk, die ik samen met de

      aanwezigen zou kunnen doen, maar dat is niet de bedoeling.


      Maar improviseren is nou eenmaal improviseren. Niet nadenken - laten gaan - vertrouwen - in the flow !