DE AKASHA-KRONIEKEN - De grote bibliotheek
De eerste kennismaking
In 1995 begon ik spontaan met mediteren in mijn eigen kamer thuis. Ik had totaal geen ervaring met mediteren, maar ik begon en het werkte. Er was altijd een bepaalde vaste volgorde: ik liep door een bloementuin en daarna kwam ik bij de beek. In de beek voelde, zag, rook, hoorde en proefde ik het water. Het was een oefening om mijn innerlijke zintuigen te activeren.
Jarenlang heb ik op deze manier gemediteerd en na de beek werd ik dan verder door mijn gidsen en later door de engelen begeleid. Ik ging naar andere sferen, andere dimensies, naar de rozentuin, naar de kristallen grot en op een bepaald moment ook naar de bibliotheek. Ik had er toen geen idee van, dat jaren later de bibliotheek zo*n grote rol zou gaan spelen.
Het tempo lag altijd hoog. Ik was altijd snel *weg* en de meditaties duurden soms maar 10 minuten. Het waren lessen waarvan mij al heel snel duidelijk werd, dat ik die in mijn dagelijks leven zou moeten toepassen.
Er werd mij gezegd: "Je bent al heel ver in concentratie, daarom kan het allemaal zo snel." Het mooie was, dat de lessen die ik leerde, elkaar opvolgden. Soms was een les in wel 8 stukken opgedeeld en later nalezend, begreep ik de verbanden tussen de zaken die mij getoond en geleerd werden.
De bibliotheek
Wat later in 1995 kwam ik tijdens een meditatie in de bibliotheek. Er werd gezegd: "Dit is de bibliotheek, in deze boeken staan de levens van alle mensen. Jij kan die boeken lezen, het is slechts een kwestie van concentratie."
In een volgende meditatie kwam ik weer een stap verder: Ik was weer meegenomen naar de bibliotheek. "Kijk goed waar de boeken staan van de mensen die je kent. Die plaats moet je weten ! Waar staan ze ? Kijk goed !" Ik vond ze niet en ik zei: "In mijn hoofd", maar direct daarna: "In mijn hart" en dat was het juiste antwoord.
Heel even was ik in de bibliotheek en las een boek, of zag iemand een boek lezen. "Zo leer je mensen kennen. Je zal nog veel mensen leren kennen. Je zal getest en getoetst worden, maar blijf het middel van liefde hanteren."
In 1996 deed ik een prachtige meditatie dat ging over het levensboek. "Het boek is geschreven, je mag eraan toe voegen, je mag erin vlakken, maar het einde/doel is bekend." "Is dat niet eng?", vroeg ik. "Nee", werd er gezegd, "je vergeet, dat je zelf het boek geschreven hebt!" Soms is de bladzijde wit, als je *ja* zegt en dan volg je de stroom. Soms is de bladzijde zwart, als je *nee* zegt en dan krijg je problemen. Soms plakken de bladzijden aan elkaar en dan heb je wat gemist. Soms is de bladzijde aan 1 kant wit en aan de andere kant zwart, maar het zijn wel 2 kanten van 1 bladzijde."
Ik was in m*n tempel/bibliotheek. Ik voelde veel engelen. "Dat zijn alle engelen die bij de mensen/boeken horen."
In 1997: "Je zult de boeken lezen: de boeken van het licht. Je krijgt al vast een boek mee. Hoe? In gedachten, in bewustzijn. Je zal er deze week al uit lezen. Je zal wijze woorden spreken zonder er moeite voor te doen."
Groepsmeditaties
"Zonder er moeite voor te doen" en dat waren de laatste woorden die in een persoonlijke meditatie tegen mij gezegd werden. Het mediteren was afgelopen en ik begreep het niet, totdat ik vrij snel daarna op het spoor kwam van een groep die samen aan meditaties deed. Mediteren in een groep? Ik kon het me eigenlijk niet voorstellen, maar het ging na een paar keer wennen heel erg goed. Een heel enkele keer probeerde ik thuis in mijn eentje te mediteren, maar nee, dat liep niet meer. Na een aantal prachtige jaren mediteren bij Diana Doornbosch Knook volgde een periode bij Galina Seliverstova. Door beide mensen heb ik ontzettend veel in meditaties mogen ervaren en leren en ik ben ze er tot op de dag van vandaag heel dankbaar voor.
Werk aan de winkel
"Werk aan de winkel" werd er te pas en te onpas tegen mij gezegd. Ik begreep dat niet zo, maar ook dat werd later duidelijk.
Toen brak er een fase aan van weer zelf mediteren. En dat was al heel snel verrassend !! Ik neem letterlijk wat teksten over uit mijn spirituele dagboek, die goed laten zien, welke kant ik op zou gaan.
Direct bij de allereerste meditatie werd ik door de engelen meegenomen naar de overkant van de beek naar de bibliotheek. En er was de vraag: "Weet je nog, dat je hier ooit een keuze hebt gemaakt?" Ik was het vergeten. Ter plekke heb ik de overeenkomst nogmaals getekend, dat ik mijn mediumschap gebruik om mensen te helpen. "De mensen zullen op de juiste plaats en op het juiste moment naar je toe komen."
"Je hoeft je alleen maar in te stellen en dan heb je contact met degene die jij helpt. De bibliotheek is heel uitgestrekt. Fysiek zou je geen tijd hebben om naar een boek te reizen, maar als je je instelt, ben je er direct. Alle vorige meditaties (periode 1995/1997 en de groepsmeditaties) waren een voorbereiding om je de mogelijkheden te laten zien en je veilig te voelen om dit te doen. Geniet maar van de Engelen die hier werken. Nee, je mag niet in je eigen boek kijken. Dat zou ook niet lukken, want jouw boek is vergrendeld. Je zal de kennis weten, zien, horen en zelfs proeven of voelen in je lichaam." En daarna was ik heel snel weer terug.
"Concentreer je, wacht op een teken. Je gaat op een andere manier mediteren." Er kwamen allemaal kleine engeltjes uit de lucht vallen. Ze zaten op een rijtje. Er kwam een lichtzuil naar beneden. "Wees niet bang, stap erin." Ik flitste omhoog en er werd gezegd: "Als je dat op deze manier doet, kan je veel mensen helpen."
Aan de overkant van de beek waren veel Engelen. Er kwamen 3 buizen naar beneden. Ik was daar even door verrast. Twee Engelen gingen met mij mee en wij schoten door *de ruimte*. Op een bepaald moment stonden we stil. "Kijk even om je heen." De boeken stonden in glazen kasten en waren doorzichtig. "Je kan de boeken niet lezen met je ogen. Je moet ze lezen met je hart." We waren snel weer terug.
De Engelen kwamen als musjes (heel klein en dwarrelend) uit de lucht vallen. Er kwamen ook een heleboel smalle buisjes en 1 grote voor mij. Het leken wel kinderen. "Onthoud dat kinderen op deze wereld de onschuld vertegenwoordigen." We vlogen om elkaar heen en waren snel weer terug.
Er kwamen heel veel buisjes naar beneden. Het hele vredesleger van de Engelen ging met mij omhoog.
Ik werd door de Engelen begeleid naar de bibliotheek. Ik vroeg: "Moet ik het boek openslaan of is het een kwestie van verbinden?" Het antwoord was er direct: "Je verbindt je met het boek, dat gaat heel snel en dan weet je het. Het is wat jij altijd het *directe weten* noemt. Door het nu zo bewust te oefenen (want je doet het al langer onbewust) zal het straks onbewust ook vlotter gaan." We waren snel weer terug.
Er kwamen Engelen met kleurstrepen. Eenmaal boven kwamen we in Regenboogland, waar de regenboogkinderen........................en daardoor kwam ik op de vraag: "Zijn dit de boeken van alle mensen, zowel zij die leven als dood zijn?" Het antwoord was : "Ja." "Kijk nog eens goed om je heen." Ik zag de Engelen aan het werk. "Ja, dat heb je al eens eerder gezien, kijk nog eens goed." En ik zag, dat de Engelen hun handen op de boeken hielden, alsof de boeken ingestraald werden. "O, nou begrijp ik, dat als je de boeken wil lezen, je handen op het boek kan leggen." Er werd gezegd: "Nu is de les geleerd, ga maar weer terug."
In de zomervakantie had ik lopend door een dorpje in Bretagne plotseling contact met hele mooie witte Engelen. Er werd gezegd: "Ja, zo kan het ook, lopend met je ogen open." We kwamen in een hele witte zuivere sfeer. We zaten bijna tegen de zuivere Goddelijke sfeer aan. "Daar gaat het om, zuiverheid bij alles wat je doet."
Ik was o.a. door een lange zomervakantie even niet aan mediteren toe gekomen.
Eenmaal weer thuis en in mijn meditatie-stoel was daar die grote Engel, die op liefdevolle wijze tegen mij zei: "Je bent er lang niet geweest." Ik werd aan een bureau gezet waar normaal de schrijfengelen aan zitten. Ik kreeg mijn eigen boek en ik mocht er wat inschrijven. Ik schreef: "Ik wil een medium zijn, dat mensen raakt en bereikt, zodat ze voelen, dat het Goddelijke in hun zelf is." Er werd gezegd: "Er zijn weinig mensen die de kans krijgen alsnog in hun eigen boek te schrijven." Nadat ik deze meditatie had opgeschreven, vroeg ik: "Waarom ik dan wel?" Het antwoord was: "We hebben je nodig."
Toen kwam er een meditatie, die als een foto in mijn geheugen gegrift staat. Leerzaam, prachtig, maar vooral ontroerend.
Er stond een grote kristallen Engel aan de waterkant van de beek (opvallend is, dat ik me nog steeds moet voorbereiden om met behulp van het water mijn innerlijke zintuigen te activeren). "We gaan naar de Kristallen Sfeer." Ik had geen idee wat dat met de bibliotheek te maken had. "Hier staan de kwetsbare boeken" Op mijn vraag wat dat *kwetsbare* dan was, werd alleen gezegd, dat dit wel duidelijk zou worden. Er stonden hele oude bruine olieachtige boeken dicht tegen elkaar aan in een rij. Het was heel mooi en ontroerend om te zien en ik begreep, dat dit de boeken waren van de mensen die al hun levens hadden geleefd. Het mooie was, dat ik na de meditatie liggend op de bank in de huiskamer nog meer informatie kreeg. "De boeken kunnen niet meer open, ze hebben hun individualiteit verloren. De kennis wordt gedeeld." En ik begreep, dat hun kwetsbaarheid was gelegen in hun openheid. Natuurlijk zijn zulke oude boeken in fysieke zin ook kwetsbaar, maar dat speelt hier geen rol.
Ik zat in mijn (fysieke) tuin en daar was de zilveren Engel. We kwamen in de zilveren sfeer. "Kijk maar goed om je heen." Het was mijn klas en ik liep er rond. "Wat gebeurt er?" Ik zag toen, dat er geleerd werd, zonder dat er een woord werd gesproken. "Dit is het echte leren. Niemand ziet het of kent het. Het echte leren gaat onbewust. De rest is buitenkant. Er vindt een uitwisselingsproces plaats." Het deed me denken aan de oude boeken in de vorige meditatie. "Wat is het verschil?" "In jouw klas is het leren gericht op de wereld. Op een bepaald moment verandert dat en is het leren gericht op het Goddelijke." We waren in een flits weer terug.
Gisteren en vandaag verscheen de Grote Meester in mijn meditatie. "Je zal vergeten, wat je in je meditatie ziet. Het gaat er niet meer om het op te schrijven, maar om het Goddelijke te beleven." En zo is het!
De synthese
Na deze periode met prachtige meditaties kwam ik in contact met een methode om de Akasha-kronieken te openen. Bij deze methode wordt na een voorbereidende meditatie en een prachtig gebed het Akasha-veld geopend. In dit gebed (Het Pathway Prayer Process) maak je via een verticale Lichtzuil verbinding met de Akasha-kronieken. Bij mij ontstond een duidelijk en helder gevoel van herkenning.
Pas veel later (2020/2021) heb ik door meditaties en doorgevingen een voor mij werkende methode gevonden om via de kristallen eik verbinding te maken met het veld van de Akasha Kronieken.
Weer later in 2022 werd ik op het spoor gezet om mijn hart te openen en mij te verbinden met de oneindige mogelijkheden van het kwantumveld om daarmee de Akasha Kronieken te openen. Het was een nieuwe manier, die wonderbaarlijk goed werkte.
Erkenning en bevestiging
Als je zo ver bent gekomen met je vermogen om informatie te krijgen, komt er een moment, dat je het onder deskundige begeleiding wil oefenen, trainen en uitbouwen.
Bij Marion Berndsen kreeg ik de gelegenheid om in een 2-jarige opleiding mijn vaardigheden verder te ontplooien. Een van mijn doelstellingen was om *de knop aan en uit* te kunnen zetten. Te vaak *overkwam* mij dingen en ik wilde daar een zekere mate van beheersing over hebben. Het was ook heel leuk om mijn cursusgenoten te laten kennis maken met het vermogen contact te hebben met de informatie opgeslagen in de Akasha Kronieken.
Ter afsluiting was er het examen om 3 keer een reading van 20 minuten te geven en voor mijzelf de test te doen of ik het in- en uitschakelen van de knop tot op de minuut kon beheersen.
Marion.....bedankt voor jouw inspirerende opleiding waarmee ik toch weer belangrijke stappen heb gezet.
Het is echt nooit klaar
Het lukt mij om heel vlot en gemakkelijk mensen onder hypnose te brengen. Op de een of andere manier heb ik het gevoel, dat het te maken heeft met het feit, dat ik zelf in mijn meditaties heel snel *vertrokken* ben.
En toch miste ik in dat hele proces een schakeltje. Er waren momenten, dat ik dacht: "Ja......en nu?" In een opleiding tot hypnotherapeut bij Marianne van der Wilk heb ik met veel mensen ervaring op kunnen doen en veel geleerd. Ik heb daar de laatste puntjes op de *i* kunnen zetten.
Er is nu een prachtige combinatie ontstaan van coach, mediumschap, reader en hypnotherapeut. Als cliënt kan je daar alleen maar van profiteren. Het is als het ware een *all-round*-pakket geworden !
Ik vind het heerlijk om te blijven leren van en door anderen. Het is fijn om te voelen, dat je met dingen steeds een stapje verder komt, maar ook....dat het eigenlijk nooit klaar is ! Dat is iets wat voor ons allemaal geldt: blijf nieuwsgierig en blijf je verwonderen.
Verken je mogelijkheden !
Het houdt nooit op
De allerlaatste ontwikkeling is het gebruik van de tensortools ontwikkeld door Slim Spurling en in deze tijd gemaakt door Maurice Mooijman. De empowermentring, de harmonizer en de wands spelen nu voor mij op dit moment een belangrijke rol. Ik beschouw ze als een inductor en ze werken als een versterker.
Het zijn spiegels, die ons laten zien, wat er in de denkgeest speelt. Met name de wands brengen mij onmiddellijk in contact met mijn Hoger Zelf, het kwantumveld en de Akasha Kronieken. Het brengt mij in verbinding met een stroom van inspiratie. Het voelt alsof de provinciale weg is ingeruild voor een snelweg. Lees hier meer over onder het kopje TENSOR TOOLS in deze website. Wat mag ik een Kracht ervaren en wat is het mooi om nu ook boodschappen voor mezelf te ontvangen.
Ik vind het ook heel fijn, dat er een synthese plaats heeft gevonden tussen het gebruik van de tensor tools en de materie uit een Cursus in Wonderen. Elders heb ik dat in mijn website als volgt omschreven:
Het blijft een fantastische ervaring om de materie van *Een Cursus in Wonderen* steeds meer van jezelf te maken en dat te vertalen in intenties, die je met behulp van de tensor tools (harmonizers, coils en wands) kan verbinden tot een houding die daadwerkelijk in je dagelijks leven een rol speelt, je vooruit brengt en je krachtiger en liefdevoller maakt.
Het is weer een nieuwe fascinerende mogelijkheid om verdere ontdekkingen te doen. Ook voor mij blijft dus actueel........verken je mogelijkheden !
En dat het nooit ophoudt, bewijzen de verdere ontwikkelingen op het gebied van de Andara*s. Ik heb over deze zeer bijzondere kristallen in mijn blogs geschreven en onderstaand een prachtige foto waar ik nou echt gelukkig van word !
Ontwikkeling en groei.
Ik denk, dat ontwikkeling en groei van mensen mij het meest inspireert. Je mag best af en toe eens aan de kant van de weg gaan zitten om te overdenken, waar je mee bezig bent. Prima ! Noodzakelijk en nuttig ! Ga daarna weer op pad met een *open mind* met belangstelling en humor.
In mijn praktijk daar af en toe een steentje aan bij te mogen dragen en iets van die groei en ontwikkeling te mogen zien, vind ik nog steeds fascinerend !
NEXT STEP
Maar..............de volgende stap in mijn ontwikkeling heeft zich al weer aangediend. Het lijkt erop, alsof met deze nieuwe *ontdekking* - genaamd Ho*oponopono - zich de volgende kraal aan mijn levensketting heeft toegevoegd.
In deze HawaÏaanse genezingsmethode heal je jezelf en daarmee de andere mensen rondom jou. Het is iets, waarmee ik in mijn praktijk nog geen ervaring heb, maar ik ga het in mijn dagelijks leven absoluut regelmatig toepassen.
Binnen een week tijd ontwikkelde zich een proces, waarbij de kennis van *Een Cursus in Wonderen* op prachtige wijze samensmolt met datgene, wat Ho*oponopono mij vertelde en leerde.
Door deze bijzondere combinatie van deze twee *LEERMEESTERS* ontwikkelde zich bij mij een nieuwe manier van aanpak, die ik de komende tijd in mijn praktijk ga toepassen: DE LEVENSPLAAT.
Voor mij persoonlijk bleek al na 1 dag intensieve beoefening, dat ik op een buitengewoon mooie manier in mijn kracht stond. Het lijkt erop alsof deze nieuwe weg mij nog meer dan voorheen verbindt met *divinity*. Een ontwikkeling die ik het liefst heel hard van de daken zou willen schreeuwen, maar ik besef dat iedereen zijn en haar eigen pad heeft. Alles komt op het juiste moment en op de juiste plaats. Iets waar ik echt van overtuigd ben!
Deel deze pagina