Dubbelklik hier om uw eigen tekst toe te voegen.

                                                                                      FEBRUARI - 2024












      01-02-2024 - LES

      03-02-2024 - ONTWIKKELING

      04-02-2024 - A NEW WORLD

      06-02-2024 - TINNITUS

      07-02-2024 - GEDULD

      08-02-2024 - UITSPRAAK VAN DE MAAND

      09-02-2024 - DE STAD EN DE BERGEN

      10-02-2024 - GEWAARZIJN

      12-02-2024 - SPIEGEL

      13-02-2024 - SYNCHRONICITEIT

      14-02-2024 - SJAMANENSPIEGELTJE

     



                                                                                         01-02-2024 - LES


      Ik kan me nog goed herinneren - en het is echt al jaren geleden - dat een collega stomverbaasd was, dat ik

      in zo*n mooie auto reed. Even ter geruststelling....het was een gewone middenklasser.

      Maar mijn collega had in verschillende situaties mijn spirituele kanten gezien en had dus blijkbaar een soort

      verwachtingspatroon, dat je als monnik op een "ezel" rijdt en niet op een "kameel".


      Ik weet niet, of je het spirituele wel zo kan scheiden van het fysieke. Ook al erken ik in mijn eigen dagelijks leven,

     dat beide kanten afwisselend aan de orde komen.


      Het spirituele mag dan wel het aspect zijn, dat in allerlei situaties het geestelijke in de mens aanspreekt, maar

      ik denk, dat beide kanten gemeenschappelijk hebben, dat er lessen in zitten.


      Onze wasmachine maakte de afgelopen tijd heel veel kabaal en langzamerhand drong tot mij door, dat de

      ondergrond niet stabiel genoeg was. Ik ging op zoek op internet en geadviseerd werd om onder het apparaat

      een betontegel te leggen van 60 bij 60 centimeter en zeker 3 centimeter dik.


      Als ik een schilderijtje ophang, dan doe ik het zo, dat er wel een olifant aan het haakje kan hangen en mijn

      betontegel had een dikte van 4,7 centimeter. Je kan niet zeker genoeg zijn.......


      De prijs bij de doe-het-zelfmarkt viel me reuze mee, het gewicht daarentegen viel vies tegen. Dus zette ik

      de auto met z*n achterkant zo dicht mogelijk bij de stapel stenen. Een meter of vier is dan een heel end en

      met het laatste restje energie, tilde ik de steen omhoog mijn auto in. Onderweg was mijn enige gedachte, hoe

      krijg ik dat blok er weer uit en als het maar in de gang staat.


      De wasmachine staat op 2 hoog en later op de avond toen mijn hartslag weer enigszins een normale waarde

      vertoonde, heb ik treetje voor treetje het betonblok op de tweede verdieping gekregen.






                      




     


      Je kan je voorstellen, dat ik enorme bewondering kreeg voor de piramidebouwers, hoewel ik altijd al geloofd heb,

      dat er voor zo*n klus toch een andere methode moet zijn.



                                                                           03-02-2024 - ONTWIKKELING


      Ach.....wat was het toch een mooie tijd die negentiger jaren met een ontluikende spiritualiteit. Geleid door

      het radioprogramma *Het zwarte gat* met André Groote en Anton Pauwe, de Paravisie beurzen en het

      schattige kleine boekje van Jan Kleyn over gidsen.


      Gisteren beluisterde ik weer eens een boodschap van Bashar, waarin hij onder andere vertelt over je

      Hoger Zelf, maar vooral het contact met je Hoger Zelf, iets waar ik de afgelopen jaren heel sterk mee

      verbonden ben.


      Ik realiseerde me plotseling, dat ik jarenlang - misschien wel dagelijks - een bepaalde oefening deed

      en contact maakte met mijn gidsen. Ooit begon het met Jaline - een vrouwelijke gids - die onverwachts

      tijdens een spirituele week in de Vogezen *doorbrak* en mij overweldigde met haar aanwezigheid.


      Ik werd me er gisteren heel sterk van bewust, dat de gidsen de afgelopen jaren naar de achtergrond

      waren gegaan en ze lijken nu ik er over nadenk.....bijna *vertrokken*. Ligt het aan hun ? Nee...vast niet.

      Ligt het aan mij ? Ja...vast wel. Of.......is er hier iets anders aan de hand?


      Ik kreeg een bepaald gevoel, dat ik even wilde verifiëren en opperde het idee bij het medium van

      Barneveld en stuurde haar via de app de volgende vraag.


     "In mijn *spirituele jeugd* waren GIDSEN een hot item. Nu hoor ik er niemand meer over.

      Hoe kijk jij daar nu tegen aan?"


      Haar antwoord: "Ik weet, dat ze er waren. Ik heb *mijn* gids een keer getekend en later tekende

      Diana Doornbosch dezelfde. Toen kwam ik erachter, dat hij Sanat Kumara heette. Ik denk, dat

      de gidsen meer naar de achtergrond zijn gegaan, omdat we het deze tijd zelf moeten doen."



     

          


     

     


     



                                                                               SANAT KUMARA


      Ik antwoordde haar: "Ja....dat GEVOEL heb ik ook en het is ook de meest logische verklaring.

      Ik zat ook nog even aan iets anders te denken. Ik vat het samen in één zin met een vraagteken er achter."


     "Zou het zo kunnen zijn, dat de gidsen (gidsenergieën) de personificatie zijn van ons Hoger Zelf ?

      Dertig jaar geleden konden we het begrip Hoger Zelf misschien niet aan en ons Hoger Zelf

      manifesteerde zich toen als herkenbare (deel)entiteiten zijnde de gidsen.

      Nu zijn we verder gegroeid en kunnen we ons verbinden met het meer abstracte begrip Hoger Zelf."


      Het medium van Barneveld appte, dat zij daar eerder ook aan had gedacht, maar er nog niet helemaal uit was.


      Het idee dat ik opperde, blijft voorlopig dus nog even onbeantwoord in de lucht hangen, ook al is mijn gevoel

      hierover heel sterk. Bovendien bekruipt mij nu een licht heimweegevoel naar een tijd, waarin alles zo nieuw

      voor ons was en we ons - misschien nog wel meer dan nu - verbaasden over al deze wonderbaarlijke ervaringen.



                                                                       04-02-2024 - A NEW WORLD


      Er hangt toch af en toe een grauwsluier over mijn gevoel, als ik naar de wereld kijk en hoe ik dat ervaar.


      Ook al zeggen mijn twee steunpilaren (Ho*oponopono en Een Cursus in Wonderen) dat er geen wereld is

      en alles een projectie is, van wat er in de denkgeest gebeurt.


      Ook al zeggen veel mensen, dat er pas na het dieptepunt een mooie periode kan aanbreken en dat we in

      een overgangssituatie zitten. Soms wat mij betreft....te gemakkelijk gezegd, want je zal maar in de

      Gazastrook of in de Oekraïne wonen. Daar is het overleven.


      Het blijft voor mij een projectie van een wereld, waar ik steeds meer moeite mee heb.


      En dan na een week zwaar fysiek aan het werkt te zijn geweest en ik mijn spieren

      voel trillen en de buikspieren beginnen te protesteren, komt de ommekeer.


      Niet zomaar.......er ging het nodige werk aan vooraf en dan bedoel ik mijn Ho*oponopono activiteiten,

      waarbij ik besefte, dat ik er de wereld (projectie of niet) bij moest betrekken en ook de pas ontdekte

      YouTube filmpjes met muziek van 528 HZ heb ik de afgelopen dagen veelvuldig beluisterd.

     

      Gisteren lag ik eindeloos lang wakker, maar de beloning kwam deze keer heel onverwacht.

     

      Ik ZAG en VOELDE een wereld, die er zo liefdevol en vredig uitzag, dat ik besefte, dat het toch echt mogelijk

      moest zijn om zo*n wereld ook *in-het-echt* met elkaar tot stand te kunnen brengen. Zo*n beeld en dat

      gevoel blijft bij mij dan altijd een tijdje hangen.


                           Het geeft mij ook het vertrouwen, dat er hoopvolle paden naar de toekomst zijn.



                 







     







                            Tja.....en als al onze levens zich gelijktijdig afspelen, dan is het de vraag:

                                              "Heb ik het verleden of de toekomst gezien?"


                            Conclusie: ik blijf bij mijn eigen uitgangspunt, dat je bij jezelf moet beginnen.

                                En daar gaan we dan ook maar consequent en veelvuldig mee door !



                                                                               06-02-2024 - TINNITUS


      Maandenlang heb ik er geen last van gehad en daarvoor tijden lang wel. Ik weet dus wat het is en het is

      soms heel afleidend en irritant. Ik heb het over oorsuizen. Het is een soort ruis, alsof je tussen twee

      radiostations inzit. Soms is het even weg en dan is het er weer. Je went eraan, maar soms word je er

      echt vervelend van.


     

                 




  




                                                             Maandenlang heb ik er geen last van gehad,

                                                  maar vandaag maakte iemand mij er zijdelings op attent

                                                                          en ja hoor....daar was het weer.


                                                              Ooit zei Seth: "You get what you focus on."

                           Dat schijnt zich op dit gebied dus ook voor te doen, maar hier dan in negatieve zin.


                               Ken je dus iemand die last heeft van oorsuizen, begin er dan maar niet over.

                                                                 Geen slapende *oren* wakker maken.



                                                                                 07-02-2024 - GEDULD


      In het jaar 2000 was ik voor het eerst sinds jeugdvakanties weer een keer in Engeland en wel in dat zo

      speciale gebied Wiltshire met Avebury, Stonehenge en Glastonbury als hoogtepunten. In het winkeltje

      van Avebury heb ik toen mijn lievelingstrui gekocht en het allereerste jaarboek van de graancirkels

      uitgebracht door Karin en Steve Alexander.


      Een jaar of drie kwam ik terug in dat gebied en op de allereerste dag moest ik altijd eerst naar Avebury

      om daar het nieuwe jaarboek te kopen. Dan breken de jaren aan, dat Engeland even een *bridge-too-far*

      was, maar tot mijn opluchting ontdekte ik, dat je de jaarboeken ook via hun website kon bestellen.


      In 2022 bestelde ik het jaarboek van 2021 maar er waren in Engeland de nodige obstakels te overwinnen

      en ook corona zorgde voor de nodige vertraging. Vandaag kwam dan eindelijk het gewenste pakketje.


                  

     


    

               






      Dat vertraging en geduld ook een leuke kant hebben, ontdekte ik bij het doorbladeren en de eerste indruk van

      dit nieuwe jaarboek 2021. Ook al had ik via internet de graancirkels steeds kunnen volgen, zo*n boek in je

      handen met de prachtige foto*s van Steve is toch weer een andere ervaring. Ook de details op zijn foto*s

      zijn zo duidelijk te zien, dat de graancirkels weer even op een nieuwe manier tot leven komen.













  

      Deze 23 jaarboeken (1999 t/m 2021) zijn niet alleen een leuke verzameling, maar zijn vooral fijn, als je naar

      aanleiding van publicaties en gesprekken het een en ander kan opzoeken en herinneringen weer tot leven komen.



                                                                        08-02-2024 - UITSPRAAK VAN DE MAAND





                                                                                      






                    TRUST  YOURSELF                                                                                                     GO INSIDE










        

                                                                            


                                                                 09-02-2024 - DE STAD EN DE BERGEN


      Vanochtend liep ik mijn dagelijkse (oplaad)wandelingetje om mijn fysiek op te starten, maar ook om op

      geestelijk gebied weer even door te spoelen. Je gedachten en bijbehorende associaties vliegen soms

      alle kanten op en zo kom je tot de meest verrassende gedachten en herinneringen.


      Ik kwam bij 17 maart aanstaande, waar je mij in levenden lijve op een beurs in Amstelveen kan aantreffen

      en ik dacht aan een vraag, die ik vaker had gekregen: "Ga ik binnenkort verhuizen?" Mijn eerste reactie

      op dat soort vragen is te wijzen op de eigen verantwoordelijkheid, maar daarna ga ik toch speuren naar

      de achterliggende vragen en problematiek.


                           TIJDENS MIJN WANDELING KREEG IK HET BEELD VAN DE STAD EN DE BERGEN.


      Het ene huis heeft een prachtig uitzicht op de bergen.....echt iets voor een natuurliefhebber.

      Het andere huis heeft een levendig en gezellig uitzicht op de stad. Welke keuze maak je ?


      Met het uitzicht op de bergen heb je af en toe toch behoefte aan de drukte van de stad en daar

      ga je nu en dan naartoe. Na afloop ben je blij met je huis, dat uitzicht geeft op de bergen.



                         








     

      Met het uitzicht op de stad heb je toch af en toe behoefte aan de helende werking van de bergen

      en daar ga je dan nu en dan naartoe. Na afloop ben je blij met je huis, dat uitzicht geeft op de stad.


      Alle aspecten zitten verborgen in ons en soms heb je behoefte aan het een en soms heb je behoefte

      aan het ander. Je hebt een prachtig huis (met vele kamers) met heel veel mogelijkheden.


      Trouwens......je kan altijd nog verhuizen naar de stad of naar de bergen met uitzicht op dat mooie huis,

       waar je eerst woonde.



                                                                        10-02-2024 - GEWAARZIJN


      LANGZAMERHAND ZULLEN WE GAAN ERVAREN, DAT DEZE 3 D WERELD ONS NIET MEER PAST

      EN STAPJE VOOR STAPJE ZULLEN WE DE 5 D WERELD GAAN ERVAREN.


      DE VERANDERING ZAL IN ONSZELF PLAATSVINDEN. WE GAAN DUS NERGENS HEEN.......





              



      DE VIJFDE DIMENSIE ZAL EEN STAAT VAN ZIJN IN ONS OPENBAREN, DIE DE LANGE WEG

      NAAR HET GODDELIJK GEWAARZIJN DICHTERBIJ BRENGT.



                                                                             12-02-2024 - SPIEGEL


      Ho*oponopono (de Hawaïaanse genezingsmethode) gaat altijd over jezelf. Het genezen van iets, dat bij jou

      speelt en zichtbaar is in de buitenwereld. And don*t forget.........always !


      Dat het altijd en in iedere situatie over jouw verantwoordelijkheid gaat, wat je meemaakt...........

      het duurt echt een tijd, voordat je het gaat snappen, voelen en accepteren.


      Lange tijd had ik dus moeite met de zin, die dr. Hew Len in zijn boeken aangaf: "Wat in mij zorgt ervoor, dat

      (en vul maar in....het is maar een voorbeeld) die dame zo*n last van haar rug heeft."


      Door voortdurend dit principe trouw te zijn, te activeren en toe te passen ontwikkelde zich langzamerhand bij

      mij een vast patroon, dat ik puntsgewijs in korte vorm hieronder ga weergeven.


      1. Ik constateer altijd iets bij *een ander* en stel dan de vraag: "Wat in mij zorgt ervoor, dat........enz."


      2. Ik zie, voel, hoor, weet (maar het visuele aspect is meestal wel heel sterk) wat er bij de ander aan de hand is.


      3. Voorbeeld: ik voel het gevoel van slachtofferschap en zie (letterlijk) een rugtasje met ervaringen uit het verleden.


      4. Ik schakel direct over op mijn eigen leven. O ja....ik ben ook wel eens in de slachtofferrol geschoten en o ja ik heb

          ook een rugtasje.


      5. Ik doe de 4 zinnen: I am sorry, please forgive me, I thank you and I love you.


      6. Meestal word ik er rustig van en/of mijn gedachten over een *probleem* zijn weg of anders. Soms merk ik, dat de

          symptomen bij de ander nagenoeg zijn verdwenen of *over*.


                                                                            Ik vat het als volgt samen:


                                                               DE ANDER IS VOOR MIJ EEN SPIEGEL

                         en ik kan daardoor ons gezamenlijk programma oplossen (schoonmaken, wissen en loslaten).




      








      Natuurlijk is er altijd de situatie, dat ik bij mezelf een ergernis, teleurstelling, boosheid, verwijt, oordeel voel en dat betekent

      dat ik direct bij stapje 5 begin en vraag dan of ik mijn negatieve herinnering en programma mag schoonmaken en wissen.

      Ik weet het......het is een cliché......maar oefening baart kunst en alleen dan kan je ervaren, wat het bij jou of een ander doet..



                                                                         13-02-2024 SYNCHRONICITEIT


      Bashar had er al op gewezen. Als je je passie volgt gaat synchroniciteit (betekenisvolle samenhang van gebeurtenissen)

      absoluut een rol spelen. Ik schreef bovenstaand blogverhaaltje (SPIEGEL) en het medium van Barneveld reageerde direct.


      "Ik was van de week een boekje aan het herlezen van Raymond A Moody, dat gaat over het kijken in spiegels. Je kunt

        dan in contact treden met overgegane zielen.  Ik had zelf al een paar jaar een sjamanenspiegeltje en wist niet zo goed,

        hoe deze te gebruiken. Door het weer lezen van het boekje snapte ik ineens precies, waar het voor dient. Gisteravond

        ben ik gaan *kijken* en zag vervolgens wat schimmen tevoorschijn komen. Je houdt de spiegel zó, dat je niet jezelf

        erin kunt zien, of de weergave van een lamp of een andere lichtbron."


                                           Het is niet direct mijn ding en haar tip dienen we ter harte te nemen:

                                     "Doe het met de juiste intentie erbij en niet uit sensatie of voor de kick."


      In een latere app voegde zij er nog aan toe: "Ik bedacht me net, dat naar de maan kijken hetzelfde kan veroorzaken

      als in een spiegel of kristallen bol kijken. De visioenen die je kan krijgen geven meer aan, wat er in jouwzelf speelt

      net zoals dromen dat doen. Vanochtend zag ik in mijn kast een verguld dienblaadje, dat voor hetzelfde doel gebruikt

      kan worden. Het is wat groter dan de sjamanenspiegel, dus ik ga rustig door met het kijken in spiegels."


      Ik kreeg door haar verhaal de volgende gedachte en schreef terug:


     "Dit doet mij denken aan mijn puzzelervaringen. Op een bepaald moment loop je vast. Dan laat je het los en wat later

       schieten de woorden je te binnen. Met andere woorden: "De toverformule is hier......loslaten."


      "Al tuur je naar een tulp of de punt van een boedhabeeldje....de info (oftewel de verbinding met je Hoger Zelf, die alles weet)

       komt dan tot stand. De uitleg van de droom of de reading kan dan beginnen. De verbinding met het *veld* is er altijd, als je

       in staat bent de zintuigelijke indrukken van deze wereld los te laten (uit te schakelen)."


                         Synchroniciteit was echter nog niet klaar, want vrij snel na deze uitwisseling las ik op Google:

               "OPLOSSING VOOR EINSTEINS PROBLEEM OVER SPIEGELS DIE MET DE LICHTSNELHEID REIZEN."


                                                                




                                     

                                        

                                            14-02-2024                                                                            SJAMANENSPIEGELTJE



    


     

      Het gesprek over het sjamanenspiegeltje in combinatie met synchroniciteit bleek echter nog niet geheel afgelopen te zijn.

      Na haar laatste opmerking schreef ik: "

 

                                Alles speelt zich af in de denkgeest, maar we ervaren het als werkelijkheid."

 

                                                                                      Haar reactie:


    "In wezen is de laptop waarop ik nu schrijf alleen maar frequentie, maar ik kan je op deze manier toch iets overbrengen."


                                                  Ik was zo eigenwijs om te antwoorden:


    "Een laptop heb je helemaal niet nodig voor het overbrengen van informatie.

     Probeer het vanavond/vannacht maar eens.......dan zal ik je morgen vertellen, wat je gezegd hebt."


      Natuurlijk verwachtte ik in mijn droom een of andere aanwijzing.Vreemd genoeg was ik - in tegenstelling tot veel turbulente

      andere nachten - heel rustig in bed, maar kon ik volstrekt niet in slaap komen.


      Ik kreeg wel uit het niets de gedachte: "Spiegeltje spiegeltje aan de wand , wie is het mooiste in dit land?"

      Een bekende regel uit het sprookje van Sneeuwwitje.


                                             Het antwoord van het medium van Barneveld was verrassend:


    "Ik kreeg je te zien in de sjamanenspiegel. Nog wel een beetje vaag, maar je was goed herkenbaar."

    "Een sjamanenspiegel komt veel voor in verhalen en legenden. Achter sprookjes zijn ook veel verborgen symbolen.

                      Koningen en keizers hebben door alle eeuwen heen het spiegelorakel geraadpleegd."


       Ik checkte even:"Moest de jager in dat sprookje niet het hart van Sneeuwwitje terugbrengen naar de koningin als bewijs?"


                                                          Dit keer was haar antwoord nog verrassender:


             "Ik begon gisteravond een aura om het spiegeltje heen te zien en af en toe klopte het heel sterk,

              alsof ik een hart vasthield. De avonden daarvoor gebeurde dat niet................."